De AEX begint de week met een slap excuus voor een daling. 893 punten, 0,27 procent in de min. De vraag is niet óf de AEX zich herpakt, maar hoe snel beleggers wakker worden en inzien dat er meer nodig is dan hoop voor een significante beweging. Alle ogen op Jackson Hole, maar is dat wel terecht?

Aftellen naar de bergen van Jackson Hole

Jackson Hole, de jaarlijkse hoogmis voor centrale bankiers. Vrijdag spreekt Powell. Het moment van de waarheid? Misschien. Maar verwacht geen wonderen.

Traditioneel het podium voor toekomstig beleid. Maar de context is nu allesbepalend.

De roep om renteverlagingen zwelt aan. De economie sputtert tegen. Maar die vervelende inflatie blijft roet in het eten gooien. Powell balanceert op een slappe koord.

Een hint van renteverlagingen en de AEX juicht. Een strenge toon en de beurs bloedt. Zo simpel is het. Of toch niet?

Is Powell nog wel relevant?

De cruciale vraag: hoeveel gewicht heeft Powells woord eigenlijk nog?

Zijn termijn loopt af in mei 2026. Trump staat klaar met zijn eigen kandidaat, iemand die wél van stimuleren houdt. Het beleid van de centrale bank, vanaf volgend jaar, is eigenlijk al bekend: de geldpers gaat loeien.

Kan Powell de markten dan nog écht in de problemen brengen? Misschien. Maar waarschijnlijker is dat zijn woorden deze week meer voor de bühne zijn dan een echte koerswijziging. Tenzij hij besluit de boel op te blazen, natuurlijk. Maar dat lijkt onwaarschijnlijk.