De Nederlandse huizenmarkt: een perverse grap ten koste van de gewone man. Jarenlange prijsstijgingen hebben geleid tot groteske vermogenswinsten voor huiseigenaren, terwijl starters met lege handen achterblijven. Nieuwe cijfers tonen de schaamteloze kloof tussen droom en realiteit.

Woning onbetaalbaar: pure waanzin

Q2 2025: een gemiddelde hypotheek van €508.700 vereist een bruto jaarsalaris van ruim €101.500. Laat dat even inzinken. Zonder spaargeld of de luxe van overwaarde, ben je kansloos.

De realiteit is hard: slechts 31,8% van de huishoudens haalt die €100.000, volgens het CBS. Individueel zakt dat in tot een beschamende 8%. Een lachertje, tenzij je tot de happy few behoort.

Alleenstaanden? Vergeet het maar. Minder dan 1 op de 10 kan een gemiddelde woning financieren. Zonder significant vermogen is een koophuis een fantasie.

En dan de loden last van de studieschuld. Vooral de zogenaamde ‘pechgeneratie’ wordt genadeloos gestraft. Kortere aflossingstermijnen betekenen minder hypotheek. Een dubbele klap voor een generatie die al genoeg heeft moeten slikken.

Huizenprijzen: een onstuitbare bubbel

De aanhoudende prijsdruk is ronduit absurd. Juni 2025: een gemiddelde woning kost €467.873. Een stijging van 9,3% ten opzichte van juni 2024. Dit is geen incident, dit is een structureel probleem.

De stijgingen in 2022 (13,6%) en 2021 (15,2%) waren al schandalig, maar de huidige trend zet de kroon op de waanzin. Wie betaalt de rekening?

De kloof tussen inkomens en woningprijzen explodeert. Zonder radicaal ingrijpen wordt de koopmarkt een exclusieve speeltuin voor de elite. De rest kan toekijken, of nog erger: huren tegen woekerprijzen. Tijd voor actie, voordat het te laat is.